Ağla GönülGecelerin koynunda yalnız, Yitik duygularımın kalbini arıyorum. Boşlukta kaybolmuş yıllarımın, Boynundaki kelepçede gizli hallerim. Suskunluğa bürünmüş gözlerim, Uçurumun ucundayım,hüzünlü yüreğimle. Sırtını yasla alın yazına dediler, Yaslamadan olur mu bu sınav dedim. Ağla gönül,gözyaşların konuşsun, Zehirleri akıtsın kirpiklerin karası. Sevginin mevsimine çitler çekilmiş, Kapana yakalanmış yüreğime setler örülmüş. Düşümde saklı kalmış kanatlarım, Uçmaya çalıştıkça nefesimi tıkaçlamış tümceler. Ağla be gönül, hayallerin kuyruğunda kaldı Aminlerin, Ahirete yolcu ettim buketli sevdalarımı, Rengine güller sererek vedalaştım. Kökleri yanık kelimelerin gölgesinde, Emekliyorum bir ileri,iki geri, Ey gönlümün gülü sen solarsan, Hangi mevsime kalır son kertede hali bürhanın |