YAR'A
Günaydın, Yaşamak...
Bu sabahlar deli eder insanı. Uyansan koca bir hayat bekler, Yorulursun. Uyanmasan koca bir hayat gider Kaybolursun. İnsanlar mevsimler gibi Kah üşütür, kah ısıtırlar Halbuki mesele neydi? Üşütmeden yakmadan sevebilmekti Bahar olabilmektir. Halbuki; Yara denir, yara denir Dert sadece Yara denir Neden dert Yara denir Yaranı yar sara denir. İnsan insana sıla İnsan insana gurbet İnsan insana hasret Oysa insan insanın Çayına dem, yüreğine kıdem idi Yara olmak Nerden!!! Kımin aklına geldi?? NOGAYTÜRK |
Neylesin değil mi şair neylesin.
Ki dostluk/ki yârenlik;
o yaranın derin çiziğine işlenen dikiş ipliği ki,
O dikiş o yaranın içinde eriyip kaybolmuyorsa eğer,
Eyvah!
...
Ne güzel bir şiir
Ne kadar naif bir kalemin izdüşümü
Tebrikle ve saygı ile.