Gece gündüz yârim diye ağlardın
Al işte! yârini gördün mü gönül?
Vuslatı mahşere çekip bağlardın
Şimdi muradına erdin mi gönül?

Dağıtmış kendini, olmuş perişan
Nerede o yiğit, nerede o şan?
Sen miydin yıllarca hayâle koşan
Onu halâ sevmek derdin mi gönül?

Bir duygu seliydi başladı erken
Kapıldın Poyraza meltem eserken
Kapandı gözlerin açılmaz derken
Görünce kararı verdin mi gönül?

Uzun yıllar geçmez derdin aradan
Yüzleştirdi seni ulu Yaradan
Hayatı seçilmez artık kara’dan
Çağlayıp coşardın durdun mu gönül?

Gonca bir gül gibi açmadan soldun
Yürüdün yoruldun bitmeyen yoldun
Acıyla yoğrulup gerçeği buldun
Umudu sonunda kırdın mı gönül?


FATMA ARAS

Mazeret aşkındı iller gezdirdin
Yetmedi kış günü güller dizdirdin
Gözünde yaş ile kullar üzdürdün
Menzile ulaştın vardın mı gönül....€nis

Gözler görmeyince gönül sevmiyor,
Her gönül bir dünya akıl ermiyor,
Her sevgi her kaba hemen girmiyor,
Hiç sevmeyen gönül gördün mü gönül ? .........Ümit Zeki SOYUDURU

Ben yatağımda yata hayatta yaya kalmışım
Boynumu kıldan ince irademi çelikten yapmışım
Elimde baston koşsam bir hal koşmasam bir hal
O yarin acısı ki dağlar dağlar kadar gönül...........Kehya

Gönül yarasına çare dediler
Ölmeyi bilirsen yâre dediler
Nehire kavuşur dere dediler
Maşûkun halini sordun mu gönül?

Dermansız bir derdi nedeyim bilmem
Başım alıp nere gideyim bilmem
Gönül sana neler edeyim bilmem
Bir kez buna akıl yordun mu gönül?

"Ah" deyip inlerim duyan olmuyor
Gül dalında bile bülbül gülmüyor
Fahrettin yanıyor külü kalmıyor
Ateşe sevgini verdin mi gönül?..........fahrettin DÖNMEZ