SEVDANIN AHENGİ GÖNLÜMÜN CENGİ
Sana değil ama söz verdim bana
Dünyanın en güzel şiiri adağım sana Batsın dikenlerin canıma kana kana Sözüm söz güzelliğin en özel şiiri sana Sevdamın bulutları aşar gökleri sana selamla Rüzgâr söyler vasıflarını doyumsuz kelamla Sızısı var kalbimin ağladığım bağlamamla Gönül tellerim söyler “duy beni” diye sana Her kuru dal umar yeşermeye bir gün Ben gam -ı hasretinle ebedi solmaya sürgün Adını düşürmez dilim, dua etmeye her gün Erir bedenim çölde buz misali akmaya sana Gergin, durgun ve sessizim çıkmazında aşkının Benzeri var mı vurgun yemiş senin şaşkının En yüksek bentleri aşan gönlümdeki taşkının Yeter durması için inceden bir söz sana Gel sevdiğim erelim yaratılışın sırrına Sorgusuz sualsiz düşelim aşkın yoluna Feda edeyim ömrümü bir bakışının narına Süpürüp eskilerin külünü köz olayım sana Dökülür incisi sevdanın gözden yavaş yavaş Artar hüzün dalgasında gönlümdeki savaş Artık kaybolan gündüz ve gecemde tek aş Hazan-ı ömrümden hazin bir bakıştır sana Sözün çoğu değil özü, sevdanın özge gözü Tertemiz etmiş yar yüreğimi ekmiş közü Bırakmış bir kenara sanırsın sevda öksüzü Yalvarmak için işte böyle laflar etmiş sana Seninle ışır güneş, seninle açar mevsim Sensin maviliğinde göğün, gülen resim Sensin kalbimde kırk mevsim, en güzel isim Dört yandan bağrıma işlersin esim esim Aynan olsam sen sana baksan ben sana Sözler kaçıyor güzelliğini müşahhas kılmak isteyince Tükeniyor bütün mecalim, tasvirin sanki işkence Hayrani’nin kaybolmuş aklına bir an düşünce İşte gönül her kapısıyla açılır böyle sana ............... Muharrem Delibaş 23-25/02/2019 |
Yüreğine emeğine sağlık
_______________________________Selamlar