Kaybolan Ümitlere Gözyaşım..
Yitik bir şehir gibi artik anilarim
Öksüz kalmis çocuğun, Boynunu büküşü gibi Hep çıkmaza girdi yarinlarim Oysaki ne umutlarla sevmiştim seni Hayellerim gerçek olacakti Gözlerime güneş yeniden dogacakti Kalbimse senin sevginle coşacaktı Sanma senin aşkina yaniyorum.. Senin için aglamiyorum, Kabyolan Ümitlerime gözyaşım... Oysa ne çabalar sarfettim Bu günlerde geçer dedim sabrettim Hatlarin oldu umursamadim Gözüm kirpmadan affetim İnanmıştım .. Yarinlar için Ümitlenmiştim Kargaşalar biter zamanla duzelir Beni .. Benim sevdigim gibi sever demiştim.. Sanma sana bu sitemlerim Senin için yanmiyorum Yikilan hayellerime gözyaşım.. Şimdi ise yanlizlikla savaşıyorum Kendim ettim kendim sevdim Her şeye göz yumdum biliyorum Inan sadece mutlu olmakti istegim Eller gibi yuva kurmakti dilegim Kisacasi bir sevenim olsun istedim Ve kaderin oyununda yine yenildim.. Inan sana degil bu özlemlerim Sana degil bu agitlarim Senin için kahrolmuyorum Bosa gecen yillarima gözyaşım.. H.Murat Ates. Amsterdam. |