Kaçıncı nöbetti tuttuğum nöbet,
Geceyi delerdi gözümün nuru.
Namlunun ucunda ezelle ebet,
Pasları silerdi gözümün nuru.

Dağın zirvesinde rüzgârın sesi,
Bir rehavet sarar hemen herkesi,
Burnumuzu tıkar barutun isi,
Bazen de çilerdi gözümün nuru.

Parmaklar tetikte, keskin bakışlar,
Ne güneş yakardı, ne karakışlar,
Semaya yükselir hep yakarışlar,
Hep huzur dilerdi gözümün nuru.

Kuşlar bile konmaz hudut taşına,
Kimseler gezemez yalnız başına,
Herkes güven duyar arkadaşına,
Dağları elerdi gözümün nuru.

Duygular yoğundur sınır boyunda,
Galip gelmek ister herkes oyunda,
Kahpelik biter mi küfrün soyunda,
Süngüyü bilerdi gözümün nuru.

Ufuklara bakmak gözü yorardı,
Gece bastırınca mavzer tarardı,
Kurşun yarasını hasret sarardı,
Hüzünle gülerdi gözümün nuru,


Sabri Koca


çilemek: yağmurun çiselemesi
bilemek: kılıç, bıçak gibi aletleri kesici hale getirmek

.....teşekkürlerimle....

Gördüm uzaklarda hayali serap
Benden gidiyordun ayağı türap
Akıl ziyamdır kalmasın harap
Seninle dalardı gözümün nuru. ........... Ahmet Kara