YÜKLENDİM YÜKÜNÜ
Bir gül bahçesi gibi ömrümüz
Al yeşil çiçekler arasında. Yunus gibi, Leyla gibi, Kerem gibi Yandım aşkın susuzluğunda harda. Sebil olur tükenmeyen temiz Tüm âlem sofrasından besleniriz Vurgun yer huzur bulur hepimiz Paslı gönüllerde parlar gözlerimiz. Bir gün aşikâr bir gün sinsi ve gizli Her gönül tatmıştır seni besbelli Neşe hayat dolu gibi olsa da elleri Gam yüklüdür görünmez heybeleri. Saadet mutlu bir anın adıdır belli Umut rüyadır uzaktan tutmaktır eli Sabır aşkın merdivenidir sonraki hali Çiğneyip ezer hamur gibi bir şey dili. Yükünü yüklendim masum yüzlü duvarlarında Savurdum rüzgârını döne döne harmanlarında Mey yaptım içtim aşkı üfleyerek kollarında Aşk beni kustu kinle nefret ederek sonunda. Duran DOĞAN |