Mavi;
Bu sım-sıkı su, sıkışık hava,
bu sonsuz derin gök rengi,
değince güneş sarısına,
açılarak
sele-serpe yeşil olacak.

Bu yeşil, bu renk, bu ahenk yaprak
kılcal kanallarıyla dalına tutunarak
emecek topraktan suyu,
sunacak güneşe;
"Dayanışma ve yeniden doğuşu
birlikte simdeleyelim." diye.(*)

Bu yeşil, bu renk, bu yaprak çiçek
yaşamı müjdeleyecek
ve sonra gelecek arı,
dölleyecek baharı.

Bu yeşil, bu renk, bu yaprak, meyva;
Kendine özgü şekil, cins ve adıyla
zenginleştirecek ormanı,
belirleyecek zamanı.

Nasiplenecek bundan
kurt, kuş, böcek ve insan.
Sonra kucaklaşacak toprakla meyva,
karışarak doğaya.

Sonbahar gelecek,
kök suyu emip-geri çekecek,
yeşil sararıp kaçacak turuncuya,
kan-can kırmızısı karanlıkta toprakta
karışılaşınca koyu mavi ile belirleyecek moru,
bekleyecek bir kış boyu düşleyerek umudu.

Bir tohum yeşerecek,
olacak fidan,
sonra bir çiçek,
meyva, ağaç ve orman!

(*) Bu şiir anlayana 8 MART DÜNYA EMEKÇİ KADINLAR GÜNÜ’nde yazılmıştır. Lütfen benim KİRAZ AĞACI(16) şiirimi okuyunuz.