Kalbimin sokaklarında dolaşıyorsun .
Her bir köşesine ayrı ışık yakıyor gönlümün bam telini tıngırdatıyorsun.
Öyle nağmeler yükseliyor ki
İşit bu sesi,
İşitmiyorsun.
Benim sessizliğim sesim.
İçimde dolaşıyorsun öylece , sağda solda ayak seslerin,
Öyle uzak ve öyle güzel..
Kar taneleri gibi ...
Her yağışında içimi renklendiren..
Ak , pak , tertemiz..
Dalgaların vuruyor yüreğimin kıyılarına
Sen orada bir köşede oturuyorsun.
Gökkuşağı doğuyor içimde iyi oluşunu her duyduğumda
Öğrendiğim en güzel kelime oluyorsun ,
Bazı zamanlar içime açtığın pencereden nefes alıyorum
Nefes almayı öğretiyorsun
Bir mürşid gibi ustalıkla eğittiğini kim bilir belki de bilmiyorsun ..
Engin denizlerde yüzdürüyorum seni , içim öyle uçsuz bucaksız . Dalgalarım çarpıyor sağa sola. Bazen celaliyle coşuyor. Hırçın dalgalarımı sekinete gark eden yine sen...
Ne çok şeye sebepsin.
Kelimelerin mecâli kalmadı bak, anlatmaya.
Onlar da tarif edemiyor artık,
Başka lügatler bulmaya ne dersin ...?...?...