Insan bazen kendi olmak ister
Kendini bulmak
Kendini bilmek
Kendine gelmek.
Bi yalnızlığın kapısını kapatıp içeride nefes alabilmeK.. Ve buna duyulan özlem.
Sahi nefes içeride mi , dışarıda mı
Öyle böyle sessiz sözler içimi deliyor, bu karanlıkta bu guzellikte yıldızların içime yansıdığı bu gecede .
Bazı viraneler de hazineler saklı.
Bazı hazineler viranelerde.
Sahi zor mu bu kadar kendin olmak.
İnsana bir gece vakti neyin ilhami ulaşır da alır ki kalemi eline.
Kalem kelami kelam kalemi çağırmak
Ahh .. ahh ki ne ahh .
Kendini bulamamış ki kaleme hasret kalmış.
Kendinde olabilseydi kalem ona kelam ona kosacakti.
Dünya yuvarladi , bizi de yuvarlak yaptı
Dönegiz hakikaten. Hakikat deriz yine materyalist düzene kapılıp gideriz.Bazen madde deriz hakikat denizine hasret kalır yüreğimiz.
Yorgunluk çöktü. Kupkuru bir çöl gibi çorak bir araziye döndüm.
Bu koşuşturma da bu kalabalıkta kendinde kalabilmek mümkün mü
Aynadaki seni unutmuşsun.
Aynanda ki seni de.
Goz kulak perde perde perdeleNmis
Kapatırsan gözlerini görebilir misin gökyüzünü yıldızları güneşi
Halbuki her an seni selamlamakta
Senin için varlar anlasana
Anlamak zor anlayışta kalmak daha zor.
Hep uyanık olsaydı insanoğlu zaten melekler koşardı ona . Sıraya girerdi bir bir müsafaha için.
Gaflet de yer seni için için..
İçin gidiyor değil mi?
İnsann bulamadın hz insanı
Bu kaybolusta sende kayboldun gittin.
Dünya yuvarlakti, sende yuvarlandin...
Bittin..