İsra.....
Seninle....
Gökkuşağının renklerinde birlikte boyandığımız.... Gökyüzünden aşağı süzülerek birlikte uçtuğumuz Aynı rüyadan uyandık.... Senin çok hoşuna giderdi...... O pembe yanaklarında gamzeler açardı.... Gülümserdin..... Şimdi yoksun.... Gökyüzünü bulut kaplar... Üzerimi toz....... Yüreğimi endişe..... Karmaşık bir yapıdayım.... Seri sonu ürünü gibi, rafta kaldım.... Değerimi ucuz diye aldanmıyorlar... Ne alan var...ne bakan.... Gökyüzünü bulut kaplar... Benim üzerimi toz..... Yüreğimi endişe... Okumasını yeni öğrenen çoçuk gibi sevinirdim... İsmini duyduğumda... Seninse yüzümü görmeye tahammülün kalmamış artık... Kendi özüme döndüm.... Sarma kafanı eskiye... Gözlerini ufka çevir... Her hüzünlü kalbin bir İsra ’ sı vardır.... Üzülme ey can....derim.... Herşeyi gören rabbin vardır... Sen eyme başını... Dik dur üzülme... Her zorluğun sonunda kolaylık vardır... Herşey boşuna deme... Sebepsiz hiçbirşey yaratılmaz... Sevilmedim diye kendini yerme... Seni ölçüp biçen Tek olan ......sahibin vardır... |
Saygılarımla.