Siniyi birlikte kurar beraber otururduk sofraya,
Karnı doyan kalktı, terketti bizi !
Vefaya sırt çeviren, ibretlik arsız ,
Dost görünen attı heybe altından sille,
İz bıraktı sahtenin dili, yufka sinede!
Takvim yaprağı kocadı, geceler yorgun, gönül dargın.
Akşam çayında bir ben, bir kendim birde doğru bildiklerim,
Piştik yine içli sohbetin ateşinde,
Tozlu albüme sığındı yine ana renkler...

Gökyüzündeki yıldızlar gibi,
Işığı sönen kayboluyor...
Savruluyor oradan oraya..

Rüzgarda uçuşan yaprak gibi,
Kıyı arayan köhne sal misali,
Şaşkınlığın ayazında sobelendim hayale !


Sis perdesi yürekte dağılmıyor,
Gönülden Yaralılar Müzesine aldık bileti,
Kırık aynada raks ediyor hilal,
Sığmıyorum satırlara, nara atıyor içimdeki suskunluk.
Üç perdelik sahnedeymişiz gibi,
Damla damla süzülüyor gözümden,
Hayal mi gerçek mi bilemedim,
Göze çekilen sürme gibi geçti zaman,
Gerçekler hiç dalında olmamış ömrün...

Gökyüzündeki yıldızlar gibi,
Işığı sönen kayboluyor...
Savruluyor oradan oraya...

Rüzgarda uçuşan yaprak gibi,
Kıyı arayan köhne sal misali,
Şaşkınlığın ayazında sobelendim hayale !

İbrahim KOVAR
03.03.2021