::::KırmIş kaLbİmİ::::
Kırmış kalbimi…
Uzaklara göçüp giden o yalan dolu kişi…! Sevmemiş beni… Yüreği aşkla atmayan o kalpsiz kişi…! Estirmiş sonbaharı tepemde… Bir üşüme sarmış bedenimi… Kan kaybıymış bunun tek sebebi… Kalbim yol almış usuldan atarak… Bedenimi parçalayarak… Ona doğru gitmiş! Kırık dökük! Olarak… Senin yokluğunun adı sensizlik değil… Bir aldanışmış! Düğünlerin en büyüğü… Unutulduğunun günü sayılırmış… Kendine iyi bak deme ne olur artık… Kanatacağın daha neyim kaldı ki? Düşlerim bile ağladı yokluğunla! Onlar bile yok artık… Aldın umutlarımı, geçmişimi, hayallerimi… Hepsi asılı kaldı senin yalanlarının ipinde… Susmak kaldı bir tek geriye… Susmak ve yalanlarına esir olmamak!... Mutluluğa sensiz de koştuğumu sana anlatmak! Hadi kalbimi kırdığın gibi… Git şimdi de tamir et o yalanlarını doladığının kalbimi…! Gücün yeterse… Sevgin bitmezse gene… Ama boş ver… Gerek yok sana! Olduğun yerde kal… Atma bana doğru bir adım daha! Asrın hatası olur sakın yapma! doğru olan bu... istemem seni artık.. dönme zaten bana...! en doğru şey yokluğun aslında...! |
Asrın hatası olur sakın yapma!
doğru olan bu...
istemem seni artık..
dönme zaten bana...!
en doğru şey yokluğun aslında...!
insanın gerçeği bilipte hala sevmesi nasıl bişeydir bilirim.. çok sevdiğini görebiliyorum sevgili ayşe.. zamanla yeniden gönlünü kıpırtadacak birileri inan çıkıyo karşına.. yüreğine sağlık can.. sevgi ve selamlarımla..