-Bir umuda bağlı kalmak…koy da gitsin durmasın içimde ki hicran kanamaları benden ırak dursun hiç lüzumu yok hayatıma etkisine köstekli saatimin akrebinin gece uzadıkça vakte tesir eder zaten isyanlarım sevgisiz korkularım zehir zıkkım etti zaten ömrümü bir kaçak rakı gibi çaresiz zamanın eli böğründe sor elimi kolumu bağlayana ki neden tükenmeden önceki son damlaların cılızlığı nefesi aldırmaz ki insana iç çekişlerin boğuntusu da ondandır boğazın tıkanıklığı da boğuyor ecelin demini arsızca da soluyor boğuk bir nefes gürültüsü imkansızlığa düşerken kırık umutlar sevgisini özlediklerim neredesiniz bir güvercin oluverseler de olmaz ya gözlerimi açtığımda olsalar önümde hiç güzellik görmemiş göz pınarlarımda bir dinse kanat çırpmaları içinde ben hayatta iken bir kez gülse saçlarımın ağarmış tozunda damla damla aksa göz merceğime tamamen kel kalmadan hayallerim bir gül olsa da ben katlansam dikenine hiç çiçeğim de olmadı ki benim sonuçta toprak yüklü değil mi bedenim çorakta değilim yağmur benim iç tabakalarıma bile işlemiş su gani verimin de tam ortasında gönlüm ruhumda var benim bağımsızlık vatan bayrak olana dair dönekliğe karşı kılıcı keskin ölümüne bir sahipleniş içinde sevgim sor elimi kolumu bağlayana ki neden sürgün yemişiz bir kez kaderden elimiz böğrümüzde kısmetsizce her neysek hiçbir tabloya da sığmıyoruz içimize bile sığmıyor sancılı ömrümüz çöreklenişini sararız çaresizliğin yazdığım kalemler bile bir bir kırılırken bir palyaçonun dertli iç çekişleri kanıyor ruhumda kısmetsizliğime hayıflanıyorum yalnızca oysa istek sürekli ama çıt yok oysa özler bana tok aysa ki közleri de çok yalpalatıyor yürek çekmeyen ayaklarımı sürüm sürüm sürüterek sor elimi kolumu bağlayana ki neden bir mucizeye kaldı umutlar bin bir acıda belki denilen bir umutla ölümü beklerken bari hatırla ecel gelmiş bekleyip de duruyor kapıda… (18.02.2021) AZAP.. (Kadri Atmaca) Regaip kandili tüm İslam alemine ve dostlara sağlık huzur ve mutluluk getirsin inşallah Rabbim ramazan ayını da görmeyi nasip etsin esen kalın... |