Heba.Tüm varlığım var olma alışkanlığı Saf yalın isteklerim heba Rüzgarın süvarileri alıp götürmüştür Yaşlanıp giden cocuklar orada Fırtınanın sonunda Ağlayan rengiyle uçuk heykeller Nasıl korkulur biçimlere dönüşenden Tahta mızrakları tutusmuş. Bir duyumsama var bunda Bir sezgi var yücesinde Bilinçli bir i mgelerin oylumu Bir geçiş, boşluğun seherine götürecek. Bilgeler nerede. Yaşam belki bir bahanedir Sesin çığırtganlığıdır. Belki bir agu dur Bir urgandır kendinde tekrarlayarak dolaşan Belki bakışımdı; başımı koyduğum Bir perdenin açılıp kapanmasıdı Bilinmez değişimin kaygısıydı Koruyun beni ey olgun çocuklar Beni yalnızlığın boyutlarına bırakacak... Mustafa Yaman 15 şubat 2021 |