Lapa lapa yağıyorsun buralara
Çiçekli eteğinde kar taneleri
Seni bir yağmurun dudağında bırakmıştım
Sırılsıklamdık
En son bir masalda,
Bütün gemileri yakmıştım
Yanışına içimiz hiç sızlamadan baktık
Ilımandı iklimin
Söyle şimdi o sımsıcak gözlerinle,
Kimin gözlerinde uyuyorsun
Sen kimin

Üşüyorum desem,
Parmaklarım buz tutuyor
Sensiz geçen her mevsim
Sararmış bıyıklarımı hep sevip,
Mavi sakallarımı umursamadan unutuyor
Öyle çok sustuk ki,
Öyle çok zemheri
Tek renk artık gökkuşağı
Mevsimler kış
Tütün kokulu turnalar öldüğünden beri

Kar taneleri dans ediyor
Çiçekli eteğinle,
Lapa lapa yağıyorsun buralara
Sen bilir misin kar kokusunu
Dağların üstüme üstüme yıkılışını,
Duyabilir misin
Nereden bileceksin sen,
Umudunu yitirmiş bir aşkın
Yumruk olup sıkılışını

Farkında değil misin,
Ölümüm donarak olacak
Kurtuluşum kangren
Peki mutluluktan gülebilecek misin hala sen
Çok özledim diyemiyor,
Yutkunuyor bir bir kelimeler
Bembeyaz bir şehirde,
Sensiz ben neler yaşıyorum neler

Duyma, sustuğun gibi
Küstügün gibi sev
Sustuğum gibiyim ben de
Aynen küstüğüm gibi
Değişen bir şey yok
Herşey aynı,
Senden umudumu kestiğim gibi
Peki,
Peki bu son olsun

uytun ....