YORGUN BAHAR
Ne dal yeşillendi ne çiçek açtı
Yüreğimde yorgun bahar yaşarım Hasretin ruhuma bir hüzün saçtı Her akşam efkardan dolup taşarım Burnumun dibinde vızıldar arım Yasak bir sevdanın içinde varım Kaçaklar saklayan liman ararım O limana şuursuzca koşarım Sevmek ve sevilmek olunca konu Kalbime doğrulur okların yönü Bilirim ölümdür bu yolun sonu Kendi mezarımı kendim eşerim Dilden düşmez bu ayrılık türküsü Aşk bitse de silinmiyor tortusu Kalpte, seni kaybetmenin korkusu Nasıl yaşıyorum, bende şaşarım! 09.02.2021/Samsun İbrahim COŞAR |