Büyümeye alışamadım ben....
Günahlarım sırtımda kambur....
Sinirimden suları taşlıyorum.... Sular taşları yutuyor... Kalbim acılarımı.... Ellerimde annemin yoğurduğu hamur... Kendimi eskiye hapsettim, Büyümeye alışamadım ben... Rüzgar bu kadar sert esmeseydin.... Ağaçlar yapraklarını savuruyor... Ayrılık bedenimi.... Bu denli dağıldım.... Sende bir parça kalmadım.... Her geçen kış gibi yüreğim soğur... Büyümeye alışamadım ben... Güneşi yumruklamaya çalışıyorum... Sanki kendimi dövüyorum.... Yük trenimin vagonları acıyla doluyor... Varacağı son istasyonu ararken... Sensiz her geçen zaman zorlaşıyor.... Bir pusula gibi nolur.... Buluşacağımız yöne bir yol bul... Bu kadarı bana ağır.... Büyümeye alışamadım ben... |