ABDAL GÖNÜLBe hey abdal gönül, aptalsın gönül Nedir öyle miras yedi gibisin Artık yok bağında ne gül ne bülbül Her kuşu yolacak kedi gibisin Dağ başında kuru ağaç kalmışım Her dala yaprağa onu yazmışım Takılmışım sana, gönül, kanmışım Şimdi son nefesi verdi gibisin.. Gülücük savurup takla atanlar Tanıdın mı işte dost sanılanlar Köpükten baloncuk gördün yalanlar Ne oldu ? “ Süt dökmüş kedi” gibisin U.Ü. |