Hangi duygunun maktulü idi sessizlik belki de devasa yüreğin makberi idi sözcüklerden örülü bir yelekte saklı bir cep gibi içimi sığdırdığım bir mesken ki göğe kat çıkan bazen yerin dibine inen bir esaret yürekten taşan aşkla eşlik eden muhabbet ve işte zifiri karanlığı sonlandıran bir rahmet en çok da hakkıyla yaşamanın meali iken sevmek ve inancın varlığına emanet bir yürekten gayrısı yok madem üstü örtülü bir hazine gibi yüreğin serveti iken gönülden süzülen her name…

Sözcükler…
Issızlığın mahzeninde ermekse haşmetli sevgiye
Aşkı çağıran
Bazen ağıtlar yakan
En çok da sinede saklı muhabbet.

Sözcük ırkı ve yalnızlık
Rabbim, nasıl da mahşeri bir kalabalık
Varlık denen ne ki?
Göğe konuşlu bir rahle
Kimse de göremez içimdeki kederi
Rabbime sadık ve O iken tek tanık
Kürediğim her gece ve şiir
Şehla gözlerinde mevsimin
İçinde yüzdüğüm denizin aslında
Tek zerresi iken
Tekabül eden içimdeki sonsuzluk.

Elbet ruhun firarı her şiir
Hayatın enkazı olsa da kalan
Yeniden doğmak küllerinden
Aşkla şerh düşülesi her zeminde
Zamanı yok ki sevmelerin
Açılımı nedir sahi özlemin?
Elbet gözünü karartıp koşmak sadece koşmak
Açılan Hak kapısından dokunmak en tepeye.

Her düş’ün yalnızlığı başkaydı işte
Öyküsü de soluk bir çiçeğin nezdinde
Aslında her düş’ün kendine düşkünlüğü
Sözcükler kayıt altında
Düş’ün ve de aşkın muadili
Elbet sökün eden gaipten gelen o coşku
Aşka riayet eden iç sesin hazin meali
Anlatmakla mükellef yürek
Anlam olmakla eş değer belki de sevmek
Rızası ile Rabbin
Varlığı ile sadık bir yeryüzünün temennisi.

Ölgün bir günden geride kalan
Safi hüzün.
Yeşeren ve yaşaran aşkın da kıblesi
Dokunaklı bir gökte saklı belki de
Basireti bağlanmış ay ışığının siması
İçine çekilesi her duygu ve sözcük
Nazenin fıtratın da bitimsiz gizemi.

Renkler düş mahkûmu
Aşksa yolsa kalan bir düş gibi
Terennüm eden halesi
Varlığın sökün ettiği her gece
Geceyi de boydan boya yaran kalemde gizli
Ruhun kalan takati
Ve işte yazdı ve yeniden doğdu şair
Hem de ölmelere doyamadığı evrenin
Saklı sesinde inleyen bir nota gibi.

Hem asil hem izafi
Hem sessizlik hem de her sesin ritminde
Saklı bir teamül
Vakıf olduğu sonsuzluk
Aşkın kıyama durduğu her vakit
Hangi yürekte saklı sahi son dilek?
Bazen yalnızlığı gömen
Bazen aşka beyitler yığan kürek kürek
Şakıyan zemheri
Muhabbeti koyu bir şiirin serzeniş
Elbet kendine yüklendiği şairin
En çok da sevmekle yükümlü ahir bir hece gibi
Sakındığı gözünden sevginin
Boyundan büyük illa ki seven
Rahmetin kaynağı bitimsiz madem.