RÜZGAR...Ölümsüzlüğün rengiydi şeffaf bir yürek Aşkın da merhalesi Ne çok esinti ne çok sözcük Yoktan var eden tek varlık. Kırbacı yalnızlığın illa ki sevgi Kutsal bir aşkın temennisi Vakıf olduğum ne ki… Aşkın surlarında yetim sırlar Göğe eşlik eden ruhtan firar eden O rüzgâr o rüzgâr Kaybolan bir yaprak gibi Aidiyetin şartsız ihtiva ettiği Melun bakış meftun sema Aşkın ırgat tesellisi Soluksuz severken bu yürek hicret etmedi mi? Bir kurşunsa saplanan Bir kusursa aranan Bir lanetse saplanan Kursağında mevsimin Ötüşen bir kuş aslında hayatı resmettiğin Soğuk ayaklarında kırık kanatlarında Taşıdığı koca cihan İçinde saklı madem közü rehavetin Kordan satırlara bandığın kadar Kayıtsızlığı aşkın Kural tanımaz bir eda ile s/alındığın. Ket vurulan neyse içinden taşan Bir rüzgârdan da öte nerelere savrulduğun. Kıt kanaat sevenlerden olmadın madem Kimse de sorgulamasın içinde saklı matemi En kuytusu ıssızlığın Neyse derme çatma yaşadığın Neyse anlaşılmaz hele ki içinde sakladığın O devasa cennet yok mu Asla kıyaslanmaz dünyada saklı zenginlikle. Kürediğin mi kandığın mı? Kanadığın ne ki kandırmadıktan sonra Vebali boynuna aşkın Madem tünediğin kırık bir dal Olsa da kalbinde binlerce kırık Kanat açtığın aşkın dirayeti Sanma ki yalnızsın doğduğun günden beri Issızlık ne ki İman gücünün yanında baş koyduğun İnanç ve sadakat mademki Başında taşıdığın o taçtır Taçlanan ömürde saklı bir şadırvan belki. Ne kuytuların izini sürdüğün Ne de coşkulu kalbine söz geçirdiğin Hülasası acıların Kanat açtığın sonsuzluğun En derdest rüzgârı elbet İçinden taşan fıtratın bağımsızlığı Mademki sadece severken özgürsün Mübalağa etmeden yaşamanın da meali En çok da içine göçtü mü sefil benliğin Sırların gömülü olduğu Serlerden çok surlara serildiğin… Gaipten gelen bir neşe belki de Hala çocuk ruhunla salındığın şu rüya Yeter ki gözlerini sonsuzluğa değin kapa Ki Rüştünü ispatlasın aşk ve her rüya Gönül gözünde kırıldığın hece hece kimse Kırmadan yaşamayı becerdin madem Varsın mateminle saf tuttuğun Hem sen değil misin sevdiğin kadar mutlu. Şeceresi varlığın Varlık ne ki? Ruhun eşlik ettiği o kat izi Hele ki için dışın birse Direndiği kadar gölgeler Yolundan da alıkoyamaz hani hiç kimse. |
bir kusursa aranan
bir lanetse saplanan kursağında mevsimin
ötüşen bir kuş aslında hayatı resmettiğin
eyvallah
bu muhteşem şiiri yazan ve bizlere yansıtan
Gülüm hanımefendiyi en kalbi dileklerimle kutluyorum
yüreği gönlü dert sıkıntı görmesin
nicelerine...
selam olsun