BİR'LİKTE MUTLUYDUK
’BİR’likte mutluyduk...
Ayrılık; neden oldu yalnızlığa ! Ve; Yüreğin çığlıklarını, sadece kendisi duydu yine... Tutununca derdine, bilmiyordu dermanı olduğunu acısının... Karaydı; hemde en koyusundan ! Yaraydı;en derininden... Ve ölümdü varacağı son? Güller açtı sulana sulana, gözyaşıyla; Şiirler düştü kaleminin Ucundan, bembeyaz sayfalara kan içinde... ’Gerçek’ yaşanıyordu ! Gördüğün, bu yalanlar aleminde... Her an; Çoğala, çoğala ! Senin bile hiç bilmediğin... ... Nigâr Güler ~Firuze~ |