DERİNİM BEN
Derin insanım ben.
Yalnızlığım zaten hep bu yüzden... Kimin gücü yeter ruhumu anlamaya? Kim açabilir ki yüreğimdeki kilidi ? İnceyim... Bilmeceyim çözülmeyen... Deli dalgalar şaha kalktığında; feryadım... Olmadı duyanım... Gizemli ,suskun, okunmayan ne şiirler yazdım. Bilinmeyen sayfalara... Kandığımdan bir zamanlar; ’SEVDİM’ denen yalanlara... Bulmadımı okyanusu bir damla bu alemde? Doğmadımı her ölenin yerine bir can! Gelmedimi gidenin yerine biri? Kurtulmadımı en ağır cezasından; Kara zindandan? Derinim ben ! Kaybettiklerimi sorma hiç ne olur. İnsanlığım verilen en güzel armağan... Sabrım ’TEK’ değerli O’NUR... ... Nigâr Güler ~Firuze~ |