Merhamet susmuş vicdanlar neden kör
Kimseler görmüyor zalimler hür
Çığlıklar kopuyor gökyüzü duy
Hepimiz suçluyuz suçlular kadar
Masum değiliz her sokakta korku var..

Çağırsam seni sesimi duyarmısın
Umudum olup ellerimden tutarmısın
Yeniden hayata sımsıkı bağlarmısın
Dokunma bana kardeşimsin, abimsin
Yaşamak isterim sen tanrım değilsin ..

Hangi kem gözler ilişir gövdene
Sana elini süren eller kırılsın
Hangi vicdan koparır seni toprağından
Toprağına su olmayan deniz korusun
Sen bu cihandaki en kutsal tohumsun
Yeşermene izin vermeyen göç kahrolsun..

Kendine hakim olamazsan erkek değilsin
Nefsini ne kadar tutarsan o kadar erkeksin
Kendini yerime koyarsan o zaman adamsın
Dokunma bana sen tanrım değilsin
Dokunursan o zaman en aşallık adamsın..

Neden iğrenç bir zorbaya kurban gitsin bedenim
Neden tertemiz düşlerim,umutlarımda kirlensin
Bir ağaç gibi büyüyüp meyve versin dalımız
Bende insanım aynıyız, senle yok farkımız
Kadın olmak mı en büyük suçumuz
Yoksa bir kadınamı yetiyor göcünüz...

Annemde ağlamasın bende bir anneyim
Kardeşim ağlamasın bende bir ablayım
Babam özülmesin bende biricik kızıyım
Sevgimi kirletme bende sevmeliyim
Çeyizimi yakma bembayaz bir gelinim
Dokunma bana sende tanrım değilsin...

Bana inanmazsan kız kardeşini düşün
Bir kadın olarak anneni düşün
Hiç kimsen yoksa sevdiğini düşün
Sevdiğin yoksa tanrıyı düşün
Bir hiç olsan bile kalbini düşün
Dokunma bana insan olmayı düşün
Sende tanrı değilsin...