Seni nereye koysam olmuyor
ne aklımda
ne gönlümde doruyorsun
her yanıma yayılıyorsun
ve birden vakitsizce
beynime sıçrıyorsun
bir haberden uzak
avuclarindayım şimdi
yapayalnız hayaller gibi
bu kadar sevmek gereklimiydi ?
yüreğimde sıkışıp gözlerime doluyorsun..

Keşkelerden bir sürü cümlelerim var
keske diyemediğim iyi günlerim kadar
hayalini kurduğum bütün o anlar
pişmanlik simdi kurşun gibi yaralar
kendi kendine yersiz yersiz sancılar
şimdi yavaş yavaş damlatıyor gözüm
aynalarda bakamadığım bir yuzüm
kırılmış bir kalbin içindeki hüzün
hic kendini tutamamayı bilirmisin?
hüngür hüngür ağlayıp ağzını kapatmayı..

En çok seni konuşuyorum bu aralar
en çok seni hatırlatıyor odalar
en çok beni parçalıyor aynalar
başka neyim kaldı ki konuşulacak
başka neyim var ki konu olacak
aşka dair her şeyim yok olacak
beni unuttur kalemim ve sayfalar
hiç yaşanmamış ve hiç olmuş hatiralar
önemsiz işe yaramaz olmuşum demek yar?
dizlerim, kollarım bile bana sahip cikamaz.....