Ertelenmiş Zamanların Ukdesi
Çocukluğumuzun ukdesi miydi
hep ertelemiş olduğumuz belkide unutmuştuk içimizdeki çocuk uyanıncaya kadar bir pazar günü buluşacaktık çınar ağacının altında tanık olacaktı yaşlı çınar dostluğumuz arkadaşlığımıza uzak ilkimlerin iki yabancısıydık yollara düşmeyecektik içimizdeki ukde olmasa kitap evlerini dolaşmayacaktık sevinçle,umudla yaşlı dünyamıza düzen vermecektik bir cafenin teras katında söyleşecektik oradan buradan kendimizi anlatmayacaktık çünki biz bizi çok iyi biliyorduk uzak bir şehrin kesişme noktasında neyin özlemini çekiyorduk neyin vuslatıydı.. sessizce konuştuğumuz |