ÖLÜM DEDİĞİN İKİ DUDAK ARASI SERENAT BE GÜLÜM !!
ÖLÜM DEDİĞİN İKİ DUDAK ARASI SERENAT BE GÜLÜM !!
Bu gece zifiri karanlık sokak Zemheri vurgunu baharın sen yanı, Yağmayacak yağmuru bekleyişim gibi, Sanki bir tek gecemde sönüp gitti umutlarım sigaramın ucunda Umutlarıma kıran girmiş Sanki hayallerimin arsızlığında yaşıyor gibiydin, Unutamadığım dediğimdin , Her şiir satırında yalnız seni işliyordu kalemim , VE Sensizliğe buz tutmuş yüreğim .. Mısra başlarında vurgun yemiş aşka, Yorulmuş yalnızlığım , Issız sokak başlarındaydı sere serpe , Vuslatı yüreğinde taşıyormuş gibiydin giderken. Gözlerimin ferine vuruyordu , Gidişinin yangınları.. Ellerim avuçlarımda kalakaldım peşinden, İki dudak arası ölümlere asarak beni, Gittin.. Güz vurdu baharlarımın yeşilini Gittin... Kırağı çaldı umutlarımı Sen gittin ben öylece bakakaldım ardından .. Yetimleşmişim artık Öksüz şiirlerin kırsalında Bir ah vurmuş sol yanımdan Gıncılı baharlara düşmüşüm Kan revan düşlerim.. Zaman dedikleri ilaç filanda olmuyormuş , Zaman geçtikce soğuyan çay gibiydi sensizlik, Sen gittin ya Ben her nefeste ölüyorum sensizliğe sevgili , Zaman aynasında durup konuştum kendi kendimle, Sevdamı anlattım saatlerce, Bıkmadan , Usanmadan , Yorulmadan Sonrası Geçmişte senli bir kabus Unutmaya yüz tutmuş anıları, Kilitli bir sandığa koyup, Sonsuzluğun en dibine dibine gömmek geliyor içimden, Sonrada hiç bir şey olmamış gibi , Yüreğim avuçlarımda çekip gitmek , Arsızlığından bu aşkın. (aşka yılgınlıklarımdan) Emel Abokan 21/01/2016 20:52 |
Beğeniyle okudum selamlar saygılar