Kadın
Ve usulca sokuldu kadın, ateşin bağrına
Biraz ürkek Biraz cüretkâr bir duyguyla Ve tanıdı, yıllarca aradığı o elzem duyguyu Zifiri bir gecede parlayan yıldız nasıl saklanamazsa Işte öyle ışıl ışıl bir davetle geldi buldu Hani efil efil eserken Cennet’te meltem Zümrütten, yakuttan ırmaklar içerisinde yüzerken Havva Adem’ini gördüğü anda kamaşmıştı ya gözleri Hani itmişti elinin tersiyle, "gel" deyince gelen "git" deyince giden cennet meyvelerini Gölgesinde uyuduğu ağacı terk etmişti de Bulmuştu Adem’inin sol omuzunu Havva’dan kalma bir miras gibi Bildi kadın "o sonsuz elemi" Yüzyıllar geçti hatta bin yıllar Adem’ler Havva’lar Mecnun’lar Leyla’lar Ama kanun değişmedi Bildi kadın ateşin nesebini Ve küllerine yeniden üfledi AŞK dedi |
Güzel bir şiirdi, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM...