MED BEN CEZİR-SENBen med dedim Sen cezir’i tercih ettin Gittin Bütün damlar Bütün ehramlar çöker Tarihlere takvimlere sığmayan Sevdamın ağırlığından Sessizce dolaşır bakışlarım Sensiz kenti Gidişinle terk edilmiş meydanlarda ki hal Kangren kokusudur Dizelere sıçrayan intihar korkusudur Dudağımda asılı iki kelime “Gitme dur” Gidersen dilim lal olur Gittin apansız bir girdap sardı yüreğimi Kah uçsuz bucaksız ummanlardayım Kah kızgın sahralarda Gittin artık içimde hafakanlar kol geziyor Bu hüzün kuyusu elem arkında Bu şehrin çıkmaz sokaklarında İntizarın kucağında, alnımın kırışığında Sana çıkmayan labirent gibi binlerce yol geziyor Gözyaşımla birlikte suluyor toprağı Yüreğimden aheste aheste sızan kan Gittin, avuçlarımda diken Yakamda kahrından solmuş bir gül geziyor Kırdığım aynaların yansımasında Tutuşurken çakmaktaşı gözlerim Alev alev yanarken bakışlarım gittin Yüreğime sıçrayan her kıvılcımda kül geziyor … Ben med dedim Sen cezir’i tercih ettin Gittin Şimdi Dağlarda yankılansa da melalim Ölene kadar lalim Muhammed Mehmet GÜL |
Sen cezir’i tercih ettin
Gittin
Şimdi
Dağlarda yankılansa da melalim
Ölene kadar lalim
Ne kadar vurucu sonlanmış şiir.
Bütünüyle harikaydı...