Orada...İstanbul şehrindeyim 92 ci skakak sonuncu kapı İki katlı eski bir yapı Benim kadar eski Benim kadar isteksiz bakar penceresi. Birisi olsun isterdim Gördüğümü görsün Anlasın gecelerin yanlızlığını Benim kadar kapılsın hadiselere O kadar siliktir ki hatıralar Gözyaşı dökmez bilirdim taşlar Geçmişın yollarında yürümek Benden öncekiler" hatta sonrakiler, Geçip gitmişler birer birer. Adı ne olursa olsun Kimi gitmek der, kimi unutmak Bazen üşümek dev ormanlar içinde Bazen yanmak bir çölde. Her acıdan düşündüm Nerede bahar gelmiştir Arzu dolu körpe ekinlerin Elbruz’un doruğundaki kara hasretlerin Güçlü bir aydınlık ve zindelik bağlarına Yeniden doğuşun şevkatini Işiyacak parlayacak yeniden Gözlerimin karanlık holleri Düşündükçe duyuyorum akıbetleri Sonun başlangıcı Evet başlangıcın sonuna Rüzgar bizi alıp götürecek Orada eskiyecek sonsuza Dışarda kalacak ellerimiz orada..... 11 ocak 2020 |