Istıfıl ol
ISTIFIL OL..
Köprüden geçtim de, konak yerine, Nasihat edeyim dedim birine, Kulağın sağıra, sırtın serine, Yasladı oturdu, ıstıfıl olsun. Dedim - alma âhı, çıkar âheste, Kendini saymadı hiç bu bahiste, Zeytinyağı gibi çıkıyor üste, Besledi koltuğun, ıstıfıl olsun. Sordum neden yedin, yetim hakkını? Niye uzak ettin, cânâ yakını? Tam diyecektim ye, zıkkım kökünü, Tısladı yılanca, ıstıfıl olsun. Asi’yim sözümü dinlemez madem, Buğz eder dururum bil, ben-i âdem, Böyle öğretti hem atam, hem dedem, Susladım ağzımı, ıstıfıl olsun. Arif sami iğde |