Bugünkü sahil sayfamın gelişim bölümünden..
son’uca varmadan.. eve dönerken

Sahil giriş’inde ..
tek tük kalem tipli bir kaç kişi
Boş bir sayfaya yazılmış başlık gibiydi

Sörf tahtasında yeşil yosunlar akrobasi yapıyor

Bir kum çiçeği arz-ı endam ediyordu
Arasında mekik d’okuyordu gözlerim

Ve
Öyle ayazdı ki hava
Mavisi uçmuştu denizin
Burnu kıpkırmızıydı sahilin

Kar soğuğu estiriyordu rüzgar

Ayağımı yerden kesti dört tekerim
Aldım elime kağıdı

Gelişim’den son’uca yürüttüm
Bereli kalemimi

Çocukluğum geldi aklıma buz gibi havada
Kuzeyde bir ev ev içinde başka bir ev
cam ardında
Budanmış vişne ağacı
ıslak ağaç kokusu ve

kürek çeken ay’ın
Buluttandı dalgası
yakamozdu yıldızı

es geçilmeyecek derece susatıyor beni anılar
Kuyudan çekilmiş su gibi serinletiyor içimi
İçmesende yanında yat gibi

Hatta yat’ta yaz gibi ..


Ah!
Son uca varmadan
yaza döndürüyorum kalemin ucunu

İleri istikamet hendek akyazı mudunu
Batıya doğru sürsem
sardala koyu cennet havuzu
Ütopya değil ya
Isıtıyor içimi güneş gibi

Hem olsada kim ölmüş..