tomucuk. . . // bir şiir, çerçevesiz bir şehirdi oysa bu resim gözlerin, gözlerime tuvallenmiş emanetken hiç kimse artık gül değil, hiç kimse senin kadar aşk değil yeminliyken bulutlar ağlamamaya tüm aşklar, üzerimize devrilen tüm masallar gibi müebbet yemiş toprak ana da şehrin isli beton zindanlarına ve sen. sen tomurcuk yol henüz yol iken, yakınken açma bavulunu açma ıslanmasın hayallerin sil haydi, sil gözlerinden akan maviyi, yeşili ve sarıl sımsıkı kekik kokan o mis nefesine, kirlenmemiş benliğinle.. . . . // ilhanaşıcıocakikibinyirmibir |