MEĞER
Gel, gör Tanrım neyler neylerse güzel eyler
Yürek kor olsada, aşk üşütürmüş meğer Dipsiz, karanlıklara gebe gecedeyim... Soğuk yakar, kavururmuş köz gibi meger. Gökyüzüne bakìyorum, ay yok gecede... Tek bir yıldız bile çıkarmıyor karanlık... Zaman beyhude rakamlarla örülmüştür... Ay şafağım, gün batımım yar imiş meğer. Açıp bağrımı görsen, içimdeki ateş... Mum olupda erirdin, deki Börteye eş... Baharı bekleyen toy, göçlere çilekeş... Aşk denen muamma, yarla vuslatmış meğer. Kafkasın gızıyım, yolun yolcusu benim... Gözlerin menzilinde, yörüngende yerim... Alnın akı, gönlün dermanı, bahtın yazı... Toprakda gercek, gökte düş yar imiş meger. NOGAYTÜRK |