SEVGİLERİN KEDİSİ
SEVGİLERİN KEDİSİ
-Sevgili kızım Rabia Betül’e- Gir can evime yat orda asude ve rahat Sevgimi yorgan edip yüreğinin üstüme Uzat göreyim gözlerinin aynasında Orda şenlik akşamları nasıl da görkemli Işıl ışıl fanuslar gece karanlığında Aşk dürbünü giz bekçisi ölüm gezegeni Renk renk desen desen ne varsa zengin O yumuşak tüylerinin okşayışı serin Esnek narin bedenli sevimli küçük kaplan Ve masumca bir tilki melek yüzlü canavar Okşamak isteyince başını sevgilerin Odağı olursun sen o en mesut imgenin Değince dalgalanan durgun sular gibi derin Varla yok arası an suda ölgün cereyan O aşkın işleyişi tene vurduğu zaman Canlanır bu aynada sevgili küçük perim O denli cana yakın olabilirdi ancak Okşanmaya istekli sevecen bakışların Birleşirken karşıt ruhlar bu görüntüde Büyümüş ta küçülmüş o en vahşi hayvanın Kadından dönme varlık yerini alan onun Bazen gaddar bir pençe olur özdeyişlerin Ve dostluk göstergesi ey tutsak ve tutkulu Sahibini avlayan kölelerin mahmuru Ey muhteşem tembellik nerdesin sesli sukut Nerdesin hayat ve nizam o saltanat ihtişam Bak o yürüyüşlere emindir hep kendinden Sevildiğini bilir baş köşeye kurulur Taçlarına oturur en büyük kralların Saltanatı sınırsız bu sonsuz krallığın Oynaşmalar cilveler kırıtmalar hep ondan Dört ayak üstü düşer sevgi alanlarına Ne sırtı yere gelir ne bir yerden kovulur Reddedilmeye gelmez sırnaşır yaltaklanır Biraz yüz verince çekip yırtar astarı Ahmet Kemal |