UMUT VERMİYOR
Ses tellerim
Bu gece bozuk çalıyor Hangi şarkıyı söylesem Yarım kalıyor Biraz meyve soydum Nar şurubu koydum masaya Acı dolu bir roman Onun da son sayfası okunmuyor Alev mumu yarıladı Gözlerimi yaş sarmaladı Ben ağladım kitap susmadı Bir türlü sabah olmuyor Yağmur pencereyi dövüyor Mevsim kış, sıcak vermiyor Bakınayım dışarıya istedim Sokak lambaları da ışık vermiyor Özledim bütün mevsimleri Hatta bahardaki yaprakları Yokluğunu ektiğim saksılar Sana dair filiz bile vermiyor Gece sabahı döverken karanlıkta Sarılmışken bir battaniyeye bedenim Çok bekletme sabahın doğan güneşiyle gel Çünkü nefesim bir sonraki nefesime UMUT VERMİYOR |