SokaktaSokakta kimler yok ki Bilsek kim bilir nasıl da korkarız Belki birazdan eski eşini vuracak Belki ünlü bir bankayı soyacak Belki yan gözle baksam kıyametim için karşımda duracak Sokaklar… Yüzüne baksanız melek dersiniz Kim kimin kalbinde ne var biliyor ki Hani herkesi de bir bakışta tanıyamazsınız Tanımak da istemezsiniz Oysa doğanın neresine baksanız Ya yeşildir ya sararmıştır ya da soyunmuş gibi yapraklarını dökmüştür Hangi dala dönseniz Kuşlar gibi konsanız En kötüsü düşersiniz yere Oda beceriksizliğinizdendir Yahut dikkatsizliğinizdendir Asla sizi aldatmaz…. Oysa insan öyle değil ki Bırakın sokakları ki ne derse haklıdır Kimseyi tanımaz yaşadığı yerde dahi Her gün selam verdiği belki de katildir! Hani bir gün kapısını çalıp da Çay içip muhabbet etmek için kalıp da Varmadığınız kapıdır Oysa bir dokunuşla kapısını açacak zildir… Kim bilir ne derdi vardır Utangaçtır ve Belki de ayıplanırım diye ezilir! Selam verirken yüzüne bile bakmayız Hal hatırda sormayız… Bir gün gelir evini yakar Katil olur geleceğini yıkar İşte o zaman tanırız o kişiyi Başlarız yorumlar yapmaya Tanımadan sorgulayıp taşlamaya… Sokakta görmediğimiz Komşu olarak ona yol örmediğimiz Kişidir o! Saffet Kuramaz |