G/ÖÇ MEVSİMİYDİ ŞİİRLER...Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Düşlerin fitilini ateşlemişti gerçekler belki de çürüyen bir bedenin temennisi iken emsalsiz kaportasıyla nasıl ki düş gücünü onaracaktı Tanrı ve aşkın bekasında özet geçti hayat kimine göre bir su küresi kimine göre salıncak sonra da iblis maytap geçti gök kuşağıyla hala havlusunu yere atmamıştı sözcükler elbet dokunulmazlığına sahip çıkan kâinat kadar da sır ve dert küpüydü şair hani olur da eveler geceler içindeki karanlık tüneli ve kim kaldıysa çevresinde kalanlar da göçüp giderdi hani göçmen kuşların gökyüzünden aldığı öç gibi. Kimine göre göç mevsimiydi şiirler. Kimine göre öcünü aldığı dünden neyse taşıp gününü basan… Yansımalı mı sahi? Yansıtamadığım her şeyin acısını çekmişken içime Acımalı mıyım illa ki sahip olmadığım ne varsa Hurafeler sunan doğaüstü bir aşkla mı? Ermeliyim mi yoksa nihayete ansızın hafız? Elbet yeni yeni anladığım nedenini Kaç bin basamak kaldıysa Hurra tırmanmalıyım zarafetle Yaşar ve severken, illa ki Bir adım sonrası gözlerimle d/okunduğum O makamdır olası hidayetin tecellisi Yeter ki acelesi olmasın Azrail’in; O muğlak sondan Elbet kaçış yok Gel gör ki arıza çıkaran ruhumla Tapındığım İlahi Sevdaya Tırmalarken iç sesim Açlığımı ve susuzluğumu giderdiğim Elbet canhıraş sözcüklerimle Kasveti azıcık da olsa dağıttığım… Dağlanan mevsime sitayiş eden rüzgâr gibi Dağınıklığımdan da çekin el ayaklarınızı. İstirham ediyorum ama yetmez: İmtina ettiğim her köşe başı Gel gör ki itiraz hakkı tanımamışken meclis Elbet dinecektir bu sesleniş İçimde büyüyen bir arpacı kumrusu Göğe attığım çentiklere şahit iken Tanrı Şimdilerde bağlayıp çözüyorum yüreğime giydiğim iskarpinleri. Gönül koyanlara inat aşkın sağdıcı bir bulut kadar Beyaz ve duru olsan ne çare? O incecik ucu kalemin Cılız sesinde susmak bilmeyen tribünün İşte sağın solun rüzgâr ve yalnızlık, hafız Yokluğuma da alışacaktır geride kalanlar Hele ki o kalantor imgeler yok mu? Sabırsız mevsimin dahi çatlamışken sabır taşı Uyumadığım kadar uyutmadığım efkârı Taşa tutsalar ne ki, hafız? Kilitli olan ve rahmetle iştigal İnzivada dünya Kefene paha biçilemeyecek kadar da sitemkâr Varlıktan kasıt Yoksun kılındığın ne ise Aç biilaç gezindiğin Hem hünkârı ömrün hem şiirlerin Devasa bir taslakta kayıtlı tasa Sağdıcı hangi mevsimse Solumda çürük bir nota. Iskartaya çıkmış mutluluk Beyitler kadar törelerine sadık bir dalkavuk Elbet içimi istismar eden neyse Dışa vurumu üç beş şiirden öte Aşka ırak bunca zalimin neferi iken Nefret soluyan ve sollayan masumiyeti. İçimde b/ölünen hücrelerime sadığım Kapıp koyuverdiğim gözyaşımı da tensiye ettim artık Yeniden açılacak devasa bir yara Yamalı düşlerimden arda kalan Kimine göre yasak savdığım İçimdeki sese göre bakaya kaldığım o yarınların. |
Gönülden tebrikler canım arkadaşım,
sevgiyle..