Martılarda bir telaş, sanki deryâ tutuşmuş
meğer sahile vuran, kanadı kırık kuşmuş

aylan bebek uzanmış, kumda bir şey arıyor
matem tutan dalgalar, saçlarını tarıyor

hem akdeniz, hem ege, mahcuptur bundan böyle
kaç bin masuma kıydın, zâlim esed, sen söyle

yuvaları yıkanlar, yıkılsın evleriniz
aylan’ın feryâdıyla, dövünsün dursun deniz

toy masum tomurcuklar, kurudu yaş dallarda
nice can ziyân oldu, lastik botta sallarda

kos, lesbos, ya da limnos, gecenin ilk durağı
kaybolduk denizlerde, n’olur yakın çerağı

sâhiller makber oldu, binlerce iskeletten
hüküm var mücrimlere, ilâhi adâletten

yükle tüm günahları, âh’ın güvertesine
götürsün şu dalgalar, okyanus ötesine

yüz, iki yüz, ölürsen, yakarsın yüzbinleri
imdât, der çağırırsın, şeytanları cinleri

her gün binler ölürüm, hâlâ kalbin kas katı
benimki can değil mi, ey be vicdansız batı!

bu vahşet ve bu zulüm, yüzsüz batı’yı boğar
ya dünya tümden batar, ya da yeniden doğar


İdris Esen, Kasım, 2015, Erenköy