Şiir Senfonisi
şiirimsi sözler takılıyor dilime
şair olmadığımı anlıyorum demir leblebi oluyor kelime çiğnedikçe dişlerimi kırıyorum hangi şair hangi şiiri yazıyor lügatlerde üşüyen kelimeler yalnız ben kelimelere acıyorum cebimde sükutun fotoğrafı kırış kırış buyuyorum ayazında şehrin geceye gül damlası hayallerim sızıyor güneşi bekliyorum cümle sıcaklığıyla biliyorum şairler bana kızıyor yalnızlığım karışıyor dizelere dizeler alabildiğine başı boş ağzımı bıçak açmıyor her dizede bir hüzün gün bitiyor gün başlıyor ankara 29/12/2020 İbrahim Kilik |