Zaman-e
Bazen; ucunu göremediğin
burnun direkleri sarsılır. Sızılar içinde bir yere koyamazsın kalbi kırık aynaları. Göremezsin yakınları ne de öteleri.. Bilmek iyi gelir özlemek, geceleri .. uyutmak kundaklarda gündüzleri. Hep avutmak şu kurumuş gözleri. Oysa ne çok ıslandı gökler ne çok öfkelendiler. yerli yersiz sevdiler aşksız baktılar. Soğuktu hep duvarlar bildiler. Yalnız öldüler. "Öyle işte.." (Giriş, gelişme, sonuç.. Hiç değişmeyecek üç döngü. İster edebi olsun, ister ameli.. Başlangıcı olan her yolun var finali.) Esin../ Dilruba 28 Aralık 2020 08:45 |
Güzel bir şiirdi, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM...