Şafak gecenin asi tortularını silerken
Karşılıksız gök, mavi gùzelliğini sergiler
Gūneş doğuma hazìrlanır, bu duyguya şaşırırım
yūzūn gözlerimin menziline girince
Sınırlar silikleşir, aynı mekanda buluşturur dūşlerim.

Ne geçmişte yaşanan, nede gelecek eylemi olur
Anda çakılıp kalır, anda gùnū yaşayan olurum
Yeni bir insana dönūstūrūr beni, bir başka ben olur
Çelik kafesinden firar eder yūreğim,
ruhum dinginsizleşir özgūr kılar beni dùşlerim.

Yūzūnūn gölgesinde görūrūm Ötūgen öykūlerini
Saçlarında lodosun zemheri geceleri eser
Tutsaklığa baş kaldırışım olur acı isyanım
Direnişlerimi mest eder yūzūme deyen sıcak solugun
Yūreğime hùkmeder gūlūşlerinde doģan dūşlerim.

Hasretin sızısı gelip oturur sorgusuz sualsiz
İkì damla gözyaşı tutunur kirpiklerime önce
Sonra milyonlarca yıldız yağar gibi maviliklerden
Sabahın mateminde tutuşur sinen aşk ateşim
Arazın azgın sularında hasrete yol alır asi dūşlerim.
NOGAYTÜRK