Kibirli bir sitemden ibaretti gecenin çığlığı en çok da gün ışığına meyleden karanlıktan öte zifiri gölgeler muhatabı neydi sahi, karaya çalan gözlerinde öfkenin, bir dokun bin şiir işit dercesine yüksekten çalan bir radyonun sesinde saklıydı belki de hayat ve mazi en çok da sudan sebeplerle mutluluğa çalım atan uğursuz baykuş iken yalnızlığın zevcesi bir isyanla yüz göz olmuş iken sokağın tenhalığı.

Sözcüklerdi satırlara kazınan.
Aşktı işte hicabı özlemin
Devasa bir rahmet kundaklanan
Allah, diye düştüğü yollarında yalnızlığın
Bir metre bezden ötesi miydi yoksa azınlığın ihbarı?
Set çektiği hayat
Sedef kakmalı göğün tanrısı olsa olsa
Bulutları siper bilen gök kuşağı
Hükmeden kader
Yüzü gözüne hürmeten kaderin
Derin bir taslakta saklı mizaç ve evren…

Ötesiz bir yolculuğa özenen
Renklerin vedası karaya
Karanın efkârı düşmüşken dolunayın yalnızlığına
Göç eden illa ki yıldızlar ve insan
Öcünü almaksa hayattan
Neydi derdi tasası bunca insanın?

Hayattan değil de hayta bir rüzgârın marifeti
Kimse savrulan sağdan sola
En çok da sol iken yaralı
Yamadığı aşk gibi katıksız
Yaranamadığı insanlar gibi mecalsiz
Efkârı bir inilti
İnhisarında yerin göğün
Varsa yoksa şairin kalemi ile diktiği
Olmasa da bir dikili ağacı
Üstüne titrediği kimse sevdiği
Ha gayret, kader, diyen bir umut gibi.

Unutkanlığında zikrinde saklı illa ki iyi niyet
Şekli şemaili olmayan bir hüsran
Göğe tekerlek takan şeytandan yana derdi kalemin
Bir minvalse her dize
Bir yürekse saklı içinde
İçin için yanan gecenin efkârı
Diz boyu acıların hünkârı
Değildi elbet isyan lakin şiarı
Hayatın devasa bir eksende saklı binlerce şiir
Yutkunduğu kadar gece de yutmuşken şairin
Belki de eşrafı tutuklu birer hece gibi
Kekeleyen her sırda saklı mıydı yoksa şairin vedası?

Sür git hezeyan
Çarkı kırılan aşk ve heyecan
Çaput bağladığı karanlıktan kasıt
Aslında ömrün devasa sahasında
Saklı olduğu ufacık bir izlek
Göğe çakılı bir dua gibi
Göğe dikili gözleri şairin
Rabbini gördüğü her şeyde ve her yerde
Saklı değil miydi umut?

Efkârın dağı
Bir lale gibi tersine döndürdüğü rüzgârın
Perçemi aşkın ve şaşalı hayatın
İstişaresi adeta
Ne zamanki yüzleşse kalemi ile
Kalender meşrebin de tokadı
İz sürdüğü ömürde
Rivayet o ki;
Şair aslında sessizliği ile ünlü bir eklem
Kanayan her şiirden aldığı gıdasına
Tek tanık Mevla’nın sunduğu bir rahmete
Meyleden gönül tarhında saklı bilinmeyen.

Şarkılar ve şüheda düşler
Sarkacı ömrün kilitli çekmecesi
Sadece bir rivayet çöken omuzlarına
Dünden saklı asalet
Varsa yoksa ruhun firarı kayıtlı Rabbinde
Söylemediğine vakıf sadece O’nun nezaretinde
Yaşayıp giderken…