EVLATsanmıştım kokuşmuşluğu kentin, seni de hapseder. alır götürür bir yerlere anne dualarını baba öğütlerini ötelere aileni kardeşlerini unutturur bu şehir hiçe indirir, tüm ahlaki güzelliklerini, yok saydırır ulvi fikirleri sanmıştım evlat bizi senden uzaklaştırır yapayalnızlığına düştük ilk kez uzaktasın gece-gündüz hasretteyiz bu şehir acılar yaşatır üzüntülerine uzaktayız çıkmazlarını düşündükçe karanlık sokaklarını kentin sızlanır yüreğim dişli çarkların arasına gittin şehrin avcıları gerili tuzaklarına çekmesin aldatmaların içindesin evlat sanmıştım ki, bitirir seni bu kentin sokakları sürükler bilinmezlere bir çığlık atıyorum, metropolleşen düzenlere şerefli insanı esfeli safiline düşürenlere dinle evlat..! yürü sen, yürü en emin sözlerle doğumunda, gözlerini açtıran kulaklarına okunan, kundaklarda ninnileşen, günde beş kez dinlenen en doğru sözlerle yürü.. Mustafa kaya 24.12.2020 / Üsküdar Not : 1992 de İÜHF kazan oğlumu Uşak’tan İstanbul’a uğurlarken . |