YALNIZ KALINCAKaranlık çökünce dertler sıraya Giriyor kendimle yalnız kalınca Zevk neşe benimle setler araya Örüyor kendimle yalnız kalınca Uzuyor geceler sabaha ermez Ne halde nasılım kimseler görmez Aklım bedenime hiç huzur vermez Yoruyor kendimle yalnız kalınca Koskoca ömürüm birikir gamı Dökülür üstüme yıkarak damı Hüzünüm peş peşe kapıyı camı Vuruyor kendimle yalnız kalınca Vakit kör vakit dar gelmiyor şafak Düşünsem nafile görünmez afak Saatler geçtikçe içime nifak Deriyor kendimle yalnız kalınca İsyanın olunca böyle kadare Akılsız başımı vururum yere Yaşanan geçmişim beni kedere Sürüyor kendimle yalnız kalınca Mehmet Kılıçel Soğukdoğulu |
Akılsız başımı vururum yere
Yaşanan geçmişim beni kedere
Sürüyor kendimle yalnız kalınca
hüznün şairi kutlarIm