Bütün feryadı figanlarım sanadır
Ey güzeller güzeli sultanım
Aczimin önünde hicranımla iki büklüm
Şu gönlümün kıyısında pervaz eder hiçliğim
Kirpiklerim yoruldu da ses vermez oldu
Sesi kesildi kalbimin ince gülünün
Göğsümü bir yarsalar halen
Her köşesinde sulanan tohumlarım
Umutla yeşermeyi bekleyen muhabbet çimlerim
Ey sultanım,
Tren kalkmak üzere yamaçta
Tutukluk yapmış kelimelerimi
Sessizliğimi dua kabul buyur
Yanan gönül bağıma bir su da sen ver
Bak ağlıyor eskinin hüküm giymiş yılları
Ayrık otu olmuş pişmanlıklar dolanmışlar enseme
Duvarlar taşıyamıyor sırları
Alfabenin kelimeleri yetmiyor artık
Bir ışık gönder
Muhabbet damarlarımızdan bir yol uzat
Ah yoluna dilbeste olduğum sultanım
Arz-ı halime bir merhem sür
Kangiren olmuş muştularımı kes at ne olur
Yokuşlarda tökezleyen ahvalimi sen gör
Canıma can diye giydiğim bedeni yolunda öldür
Sevdadan yana ne varsa çıkınımda bir sen gör
Senli dünyama yâr diye bir sen gir
Bir sen gir
Sultanım