aşkın asıl menbaı ve sâir bedenler...aşkın asıl menbaı ve sâir bedenler... ben belki Eftalya, belki esir kızı vapurda çok ağladığım gözlerimden değil bileklerimden belli ah, saçlarımdan tutup sürüklüyor beni zaman... saçlarım... yabancı bir elde savrulur telleri çığlıkları öteden savruk, öteden deli sonuna kadar bana aitler umurlarında değil ati... aşkın asıl menbaı ve sâir bedenler... ruhunu çıkarıp gözlerinden bir hırs uğruna, onulmaz acılara gizledin. ve gizlendin fütursuzca... işte tam olarak böyle oluyor... ah, bileklerimdeki kan pıhtıları... ve esir şehrin özgür(!) insanları... bir vapurda unuttuğum ellerim prangalar ayaklarımda koşmak isteyip de koşamamak ne acı... bedenimi eritirken kör bir demir işçisinin elleri daha kaç satır yazabilirim ki?... aşkın asıl menbaı ve sâir bedenler otağı vapurlar... ben bazen Eftalya, bazen esir kızı... |