gülmek ve ölmekgülüşlerimden ayıkladığım ölümleri satıyorum. kör ellerimden kayıyor hatırat. ve kimseden habersiz, bir köşede ölümü çiziyorum eski bir tuale gülüşlerimden başlayarak. varlığımdan haberdar belki yarım bir aşk kaldı tabağımda kuşlara vereceğim onları ben göklere yükledim sevdamı. vehimlerimde şahlanıyor töhmet sonra düşürüyorum birden adımı. gülümseme! yıldırıyorsun kanatlarımı... gülüşlerinden ayıkladığım ölümü satıyorum biraz umutsuz, biraz katı. ayakları olmayan kadınlar geçiyor önümden ağır ve basit leylak kokuları... birden, kör ellerimden kayıyor hatırat. yüzüm ayaklarının dibine düşüyor hoyrat, sevgisiz kalıyor adı... |