Sevginin kimsenin semtine uğramadığı zamanlardı...
Benim sokaklarımda hatmi çicekleri...
Buram buram aşk kokan,GONCA GÜLlerim vardı..
Deremedim..
Boydan boya ıssız ruhumun,
Sevda kilimi olmuş köşe başına...
Kimsecikler yoktu,
Seremedim..

Kucak dolusu gülüşlerimi...
Buket buket yapıpta...
Dönüktü sırtınız..
Veremedim...

Öfke çanları çalıyor şimdi,aşk otağımda...
Bir deli hüzün bıraktınız,dimağımda...
Ömürlük aşkların tadı damağımda....
Emilmiş acılar kursağımda...
KAN GÜLLERİ ektiniz bahçeme...
Birer birer, özenle...
İnce bir nüanstım halbuki...
Bir ebruli detaydım gökkuşağında..

Hint fakiri yüreğim bu aralar...
Sormuyorum..Kalbimi kim aralar!!!

Sözlerim vardı oysa...Aşka dair...
Hiç bir lügate sığmazdı...
Ve hiç bir muhayyile almazdı..
İliklerime kadar sustum...
Diyemedim...

Bir mevtayım şimdi Zincirlikuyuda...
Prangalı bedenim,boydan boya..
Hissiz donuk ,musallada..
Son yolculuğuma uğurlanıyorum.
Aslında hiç gelmediğim dünyadan...
Ağlamayın sakın ardımdan...
Sahte gözyaşları isteseydim..
Ben de geçerdim,
Kalbinizdeki karanlık koridorlardan....