28
Yorum
44
Beğeni
0,0
Puan
649
Okunma
hangi rüzgâr attı seni
yaban ellere
sen ağzını sıkı tutsan da
düştün dillere
bir bereyi
bir kaşkol’ u
bir de montu eksik etme yanından
mevsim kış
üşürsün
soğuk işler kanına
söyle yürek yaram söyle
hangi şemse el attın bensiz
hangi starı kokladın gündemsiz
ve hangi aya ayak bastın minnetsiz
artık yoksun düşler sığınağımda
imgeler barınağımda yoksun
seni sordum ağaçkakanlara
fal açanlara seni sordum
onlarsa kendin ettin kendin buldun dediler
yani bütün kabahat’ ı bana yüklediler
haklıydılar
hem de tepeden tırnağa
ben geç fark ettim taşın sert olduğunu
gece körlüğümü geç fark ettim
özrümün kabul olmayacağını bilsem de
yine de affına sığınıyorum